|
||||||||
|
Don Merckle is een Amerikaanse singer-songwriter van country- en rocksongs die afkomstig is uit Charleston, South Carolina. In Amerika heeft hij het podium reeds gedeeld met Americana-groepen als ‘Drivin’ N Cryin’, ‘Lucero’, ‘The Avett Brothers’ en ‘Cracker’. We kwamen Don Merckle op deze recensiepagina’s voor het eerst tegen in 2008 als groepslid, zanger en songschrijver van de formatie ‘American Gun’ waarvan we toen hun album “The Means & The Machine” voor u bespraken. Zijn rootsrocksongs vulden in het verleden reeds drie soloalbums: in 2014 verscheen het album “The Pugilist” dat Don Merckle uitbracht met zijn begeleidingsgroep ‘The Blacksmiths’. Drie jaar later verscheen zijn 7 songs tellende soloplaat “The Ballad Of Lincoln Wray” en in 2021 kwam zijn derde album “Rumor Of A Ghost” op de markt. Nu hebben we hier echter zijn meest recente vierde soloplaat “Same Devil New Skin” toegestuurd gekregen voor het schrijven van een recensie. Negen zelfgeschreven songs werden in de ‘Jam Room Recording Studio’ in Columbia, South Carolina ingespeeld door Don Merckle op akoestische en elektrische gitaren, Zach Bingham op leadgitaar, Moses Andrews III op basgitaar, piano en orgel, album-co-producer Evan Simmons op drums en percussie en de blazers Mark Rapp op trompet en Chris Bussell op fluit en saxofoon. Desiree Richardson en Lindsay Hollar zorgden daarbij voor de nodige backing vocals op enkele nummers. Wij horen op deze plaat voornamelijk uptempo Americana-nummers die nauw aanleunen bij Southern Rock en rock’n’roll, te beginnen met opener “Covered In Dirt” en gevolgd door de obscuur getitelde nummers “Die In The Country”, “The Ballad Of A Dead Man” en “Monster In These Hills”. Daarna volgen de twee songs die we hieronder op de audiovideo’s hebben toegevoegd: het donkere en dramatische verhaal van “Cabin In The Woods” en de mooie albumtiteltrack “Same Devil New Skin”. De songtitels laten allicht vermoeden dat de inspiratie voor dit nieuwe album van Don Merckle afkomstig is van angstaanjagende horrorfilms en satanische verhalen, dat menen we toch te kunnen afleiden uit nog wat later volgende nummers als de ijzersterke countryballad “Murders In This Town” en de al even knappe albumafsluiter met de akoestische pianoballad “The Devil Showed Me His Hand”. Hij noemt deze plaat dan zelf ook een ‘folk-horror’-album, ondanks de catchy melodieën die hij bij elk van deze negen nummers heeft gecomponeerd, stuk voor stuk tracks die mede knap verrijkt werden door een regelmatige opduikende blazerssectie. (valsam)
|